Dagboek Catharina #42 | ‘Ik schuif steeds dichter toe naar de leeftijd waarop zijn leven stopte’
Kees was de grote broer die de weg baande voor zijn jongere zusje Catharina. Nog even, en Catharina bereikt de leeftijd waarop hij stierf.
Maart 2021 - Hij beproefde puberend de grenzen van mijn ouders, zodat ik dat niet meer hoefde te doen. Kreeg als eerste een bijbaantje, een rijbewijs, een eerste liefde… Als oudere broer baande hij in veel dingen een min of meer de weg.
Ik mocht met hem mee naar de kleuterschool om vast een beetje te wennen en leerde zwemmen alleen al door naar hem te kijken bij zwemles. Bijna drie jaar ouder, liep hij altijd een paar stappen voor mij uit. En als je opgroeit, betekent dat veel.
Ik kon me aan hem optrekken. Durfde dingen, die ik anders niet zou durven. Mocht ook dingen, die ik anders nog niet zou mogen. Als hij er maar bij was. Naar concerten en dan heel laat thuiskomen bijvoorbeeld, of een weekendje Londen zonder mijn ouders. Hij nam me mee.
Beladen leeftijd
En nu schuif ik steeds dichter toe naar de leeftijd, waarop zijn leven stopte. Al voor de tweede keer word ik jarig zonder hem. Nog even en ik zal die beladen leeftijd van 38 jaar bereiken. Het geeft me het onbehaaglijke gevoel dat ik hem dreig in te halen. En dat hoort niet.
Op mijn verjaardag krijg ik van mijn zus een boek, dat op mijn verlanglijstje stond. Het gaat over ons bewustzijn en wat mensen, die dichtbij de dood zijn geweest, hebben ervaren, zelfs terwijl zij op dat moment weinig of geen hersenactiviteit hadden.
De verhalen van mensen met een zogenaamde ‘bijna dood ervaring’ zijn indrukwekkend en ik vraag me af wat Kees meemaakte, terwijl hij fysiek nog in het ziekenhuisbed lag. Wat heeft hij gezien, gehoord, gevoeld van wat er om hem heen gebeurde?
Wat als je kan kijken zonder ogen
Zou je dan pas werkelijk zien?
Welke wereld is voor hem opengegaan, buiten ons zicht? Heeft hij een helder Licht gezien, de mooiste bloemen en planten in kleuren die wij niet kennen? Hoorde hij hemelse muziek? Ineens besef ik: ook dit is een ervaring, waarin hij mij is voorgegaan. Hij blijft mijn grote broer. Kon hij me er maar over vertellen. Of meenemen als mijn tijd gekomen is. Misschien kan dat wel.
Wereld
Eerst is je wereld groot
je kunt er reizen tot en met
maar heel dicht bij de dood
is hij niet groter dan je bed
Maar als het wonder is geschied
waarop de mensen hopen
dan gaat als je je ogen sluit
een nieuwe wereld open
(Toon Hermans)
Geschreven door
Catharina de Riet - Neven