'Hoeveel pijn je hart ook doet, wat je voelt is de liefde'

Vier jaar geleden ben ik mijn vierjarige zoontje Kasper na meer dan duizend behandeldagen verloren aan de gevolgen van een hersentumor. Voor de pijn die ik voel, zijn geen woorden, het verdriet is vaak te groot voor tranen en het gemis te zwaar om te dragen. 

Toch voel ik elke dag het levensgeluk door mijn aderen stromen en de positieve energie in mijn hart bonzen. Hoe dit kan, wil ik graag met je delen. Het is niet ondanks, maar dankzij Kasper dat ik mij elke dag zo voel. Want ook al is hij inmiddels al meer dan vier jaar overleden, hij liet en laat mij nog elke dag inzien hoe prachtig mooi het leven is. 

‘Gemis kun je niet lijmen. Het is er en raakt je elke ochtend als je wakker wordt’

Missen kan pijnlijk verwarrend zijn. Als een vaas die in slow motion omvalt en al in stukken is gebroken nog voor deze de grond raakt. Je ziet de scherven in het verleden liggen, maar wat je ook doet, je kunt er elke dag steeds minder goed bij. En heb je er eentje te pakken, dan lijkt deze alleen maar extra littekens in je ziel te kerven. Maar het loslaten en alles weer te laten zijn zoals het was is onmogelijk. Hoe graag je het ook wil en niet wil. En wat je er ook elke dag voor doet en laat.

Midden in je hart

Gemis kun je niet lijmen. Het is er en raakt je elke ochtend als je wakker wordt weer midden in je hart. De herinnering aan samenzijn zal langzaam verdwijnen, maar de liefde voor je overleden papa, mama, zoon, dochter, beste vriend of dierbare zal altijd blijven bestaan. 

Probeer de pijn van het gemis niet als iets vervelends, naars of zelfs slechts te zien. Laat de foto in het lijstje op de kast of aan de muur niet de enige herinnering worden. Want hoeveel pijn je hart ook doet, wat je voelt is de liefde voor degene die je zo dierbaar is. Het gemis is sterker dan welke vorm van ontkenning of menselijke kracht ook, en zal daar altijd van winnen. Het komt van dieper en is dichterbij dan alles wat je ooit gevoeld hebt. Het gemis is liefde. 

'Stop de boosheid niet weg, maar maak het groot’

Je dierbare die je zo intens mist, nergens kunt vinden, maar overal in ziet, hoort en ruikt is in je gaan zitten en daardoor dichterbij dan ooit. Het gevoel lijkt pijn te doen, maar is de soort liefde die je nog nooit eerder hebt gevoeld.

Gooi alles eruit

Stop met zoeken naar manieren om dit gevoel te verzachten. Vecht niet tegen de pijn, maar probeer het verdriet te omarmen. Stop de boosheid niet weg, maar maak het groot. Gooi alles eruit. Dan komt er ruimte vrij voor de liefde van degene die je zo mist. Probeer het maar eens. Huil van geluk! Omarm het verdriet! Je zult zien dat je er vandaag of morgen eindeloos veel levensvreugde en onuitputtelijk veel positieve energie voor terugkrijgt. Voel de liefde in het gemis en je zal elke dag, nee wacht, elk moment van de dag weer met volle teugen van het leven genieten. 

Missen is liefde. Ja, missen is liefde. Elke dag een beetje meer.