Blog Moniek | Hoe mijn man mijn overleden broertje leert kennen

Mayonaise

‘Is deze mayonaise giftig?’ Ik roer afwezig met mijn frietje in de mayo als ik deze vraag stel zonder er bij na te denken. Onze vrienden kijken verschrikt op, terwijl mijn lief antwoordt: ‘Nee hoor, dit is gewone mayonaise’. Hij kijkt al jaren niet meer vreemd op van deze vraag. Hij heeft het verhaal dat erachter zit al talloze malen gehoord.

Ik was een jaar of twaalf toen we als gezin tijdens een vakantie in Frankrijk een frietje bestelden. Wouter was zes en stak enthousiast een frietje met een grote klodder mayonaise in zijn mond, waarna zijn gezicht betrok. ‘Pap!’ riep hij uit, ‘deze mayonaise is giftig!’. Mayonaise in Frankrijk smaakt anders dan die in Nederland en dat was duidelijk niet naar zijn zin. Sindsdien noemen we mayonaise met de typisch Franse smaak binnen ons gezin ‘giftige mayonaise’.

Mijn lief heeft Wouter nooit gekend. Wij ontmoetten elkaar pas vijf jaar na zijn overlijden. Maar tijdens ons allereerste gesprek hadden we het al over Wouter, over zijn overlijden en over wat dat voor mij betekende. Na die keer heeft hij nog talloze verhalen gehoord over wat voor kereltje Wouter was. Zijn karakter, zijn boevenstreken, de mooie momenten en ook de beroemde uitspraken die altijd zijn blijven hangen. Daardoor is Wouter, ook al heeft hij hem nooit gekend, ook een onderdeel van zijn leven geworden.

Hollederlander

En ongemerkt heeft ook hij dingen overgenomen die alles met Wouter te maken hebben. Mijn lief roept in het buitenland inmiddels net zo hard als ik dat hij een ‘Hollederlander’ ziet, omdat Wouter ooit de woorden ‘Hollander’ en ‘Nederlander’ door elkaar haalde en verhaspelde tot het prachtige ‘Hollederlander’. Mijn lief denkt inmiddels ook over mayonaise in termen van ‘giftig’ en ‘niet giftig’. En hij helpt me tijdens vakanties zoeken naar stenen in hartvorm. En als we die niet kunnen vinden, zoekt hij een andere manier waarop ik vorm kan geven aan mijn liefde voor en gemis van Wouter.

Als we in de buurt van mijn geboortedorp zijn, stelt hij voor om nog even ‘langs Wouter’ te gaan en verzorgt hij het graf. Dat is voor mij zo kostbaar. Hij heeft hem nooit echt gekend, maar door alle verhalen die mijn ouders en ik hem verteld hebben, is Wouter toch onderdeel uit gaan maken van zijn leven en heeft hij het idee dat hij hem ook echt kent.

Kennis maken met overleden dierbare

Ons leven gaat door na het overlijden van een dierbare. We ontmoeten mensen die degene van wie we zoveel houden nooit hebben gekend. Maar ze kunnen die persoon wel leren kennen! Wanneer je je verhalen deelt, de mooie, hilarische, ontroerende, maar ook zorgelijke momenten, kan de ander jouw overleden zus, vrouw, vader of kind ook leren kennen. Dat kan door fotoalbums, video’s of andere dierbare dingen erbij te pakken die voor jou alles te maken hebben met degene die overleden is.

Vertel waarom die ene foto je doet glimlachen, waarom je zo boos was op dat ene moment, waarom dat liedje je zo raakt of waarom die knuffel zo belangrijk voor je is. Zodat de nieuwe mensen in je leven kennis kunnen maken met degene die jij verloren bent. Op die manier verweef je je ‘oude’ leven met je ‘nieuwe’ leven, en kun je je overleden dierbare tot leven brengen voor de mensen die hem of haar nooit gekend hebben.

• Gert verliest als kind twee broers: ‘Ik voelde me schuldig over de verdrinking van Jopie’

  Gert verliest als kind twee broers: ‘Ik voelde me schuldig over de verdrinking van Jopie’