Blog Marieke | ‘Ik wilde 2017 niet loslaten, waarin ik KJ achter moest laten’

In plaats van een 'happy year' was het een van de 'unhappiest years ever' geworden. In september overleed KJ plotseling en de 'eerste-feestdagen-zonder' stonden dus al snel voor de deur. 

Vuurwerk en champagne

Ik wist al snel: ik wil oudejaarsavond niet stil op de bank doorbrengen waar we elkaar treurend aan zitten te kijken. Het voelde ergens best een beetje ongepast, maar ik wilde vrienden, muziek, champagne, vuurwerk en (levens)energie om me heen. Een feestje dus! 

Misschien zou de stilte te confronterend en te verpletterend geweest zijn. Misschien wilde ik de pijn en het verdriet vermijden. Misschien was ik té bang voor de toekomst om erop te zitten wachten die avond. Wat mij betreft prima argumenten om met oud en nieuw niet op de bank te hoeven doorbrengen. Anderzijds had ik in die korte periode ervoor al geleerd dat rouw soms behoefte heeft aan de energie van het leven. Een mens, een lijf, een brein kan niet alleen maar huilen, treuren en verdrietig zijn. Rouw vraagt ook om variatie en kent diversiteit. Dus hoe paradoxaal ook, ik wilde naar een feestje!

Gelukkig nieuwjaar(?)

Ik heb samen met zuslief en een grote groep vrienden gelachen, tranen gelaten, getoost, gespeecht, gedanst en een vuurpijl (inclusief liefdesbriefje) naar de hemel afgeschoten. Het was oprecht een mooie avond.

Toch weet ik ook nog hoe 'in between' ik me voelde. Ik wilde 2017 niet loslaten waarin ik KJ achter moest laten. Ik wilde ook niet naar 2018, het jaartal dat KJ nooit geleefd zal hebben en dat als een groot donker gat op me wachtte. Hoe zou dat ooit een 'gelukkig nieuwjaar' kunnen worden? 

Misschien voel jij die vraag deze dagen ook vaak opkomen: hoe kan 2022 nou ooit een 'gelukkig nieuwjaar' worden zonder hem? Zonder haar? Zonder toekomstbeeld? En mét de vragen als: Waar moet je beginnen? Wat gaat volgend jaar je brengen? Word ik ooit nog gelukkig? 

Magisch advies

Ik had toen echt geen flauw idee en ik heb die wijsheid nog steeds niet. Dus helaas: geen magisch advies. Misschien gaat het ook niet meer zijn dan maar weer gewoon je bed uitkomen, gewoon maar je ontbijt klaarmaken, gewoon maar de dag doorkomen, gewoon maar dat ene stapje vooruitzetten en dan pas weer verder kijken.

Ook 2022 begint met dat eerste kleine stapje vooruit en voor nieuwjaarsdag is dat ene stapje alweer genoeg!

Wil je weten hoe het nu met Marieke gaat? Bekijk de documentaire 'Huisje, Boompje... Weduwe!

• Blog Marieke | ‘Een ‘gewoon’ kopje koffie is een eerbetoon aan mijn man’

  Blog Marieke | ‘Een ‘gewoon’ kopje koffie is een eerbetoon aan mijn man’

Headerfoto: Claudia Rison