Song: Behouden Vaart | Achterblijven is misschien nog moeilijker dan weggaan’
‘We gaan elkaar weer zien, maar nu heel lang niet,’ met die gedachte schreven Matthijn Buwalda en Elbert Smelt de tekst van het lied Behouden Vaart. Het is geschreven in de periode na het overlijden van de opa van Elbert. Zijn oma bleef alleen en verweesd achter. Een herkenbaar gevoel voor iedereen die plotseling een dierbare of geliefde heeft moeten loslaten.
Over zijn oma vertelt Elbert: ‘Het raakte mij hoezeer ze hem miste en haar nieuwe draai moest vinden, maar nooit meer helemaal vond zonder mijn opa.’ Zo blijven veel mensen alleen achter en moeten veel mensen iemand missen. ‘Voor die mensen is dit lied’, zeggen Smelt en Buwalda .
Het lied gaat over afscheid nemen en achterblijven, en dat laatste is volgens Elbert misschien nog wel moeilijker dan weggaan. In gesprek met Groot Nieuws Radio vertelt hij dat Behouden Vaart een waardige opvolger is van het lied Leef met volle teugen, die hij samen met Kinga Bán enkele weken voor haar overlijden uitbracht.
De video bij het lied is opgenomen op Urk. Een toepasselijke plek, waar de gemeenschap al zoveel geliefden is verloren aan de zee. ‘Op die plek zie je het verlies, de rouwe werkelijkheid van het leven voor je,’ vertelt Matthijn.
Luister ‘Behouden vaart’
De songtekst is te lezen onder de video.
Tekst
God, wat is het stil,
nooit eerder was ik echt alleen.
De kaart, de kist, de kerk, de steen.
Precies zoals je hebt gewild.
God, wat is het koud,
pas nu je weg bent, voel ik dat.
Het tocht in mijn gebroken hart.
Het klopt niet zonder jou.
Deze reis maak jij alleen…
En ik zwaai
tot ik je niet meer zie.
De zee is leeg, mijn ogen vol
met tranen van verdriet.
En ik sta nog op de kade,
alle anderen zijn weg.
Behouden vaart.
Ooit komen wij
weer bij elkaar terecht.
Ik moest je laten gaan,
we hebben het zo goed gehad
en ik kan er niet aan wennen dat
we niet meer samen zijn voortaan.
Ik sta hier zonder jou,
een afscheid komt altijd te vroeg,
ik zei je eigenlijk nooit genoeg
hoeveel ik van je hou.
Bridge
En met de laatste zonnestralen
klinkt in de verte een applaus
want, ook al mis ik je, ik glimlach,
de hemel klapt voor jou.
