Als er een stoeltje leegblijft
Hoe vertel je kleuters dat hun klasgenootje nooit meer terugkomt? Een belangrijke vraag voor basisschool De Parkschool in Arnhem na de flatbrand tijdens de jaarwisseling. Hierbij kwamen vader Raymond (39) en zoontje Jelle (4) om het leven. ‘Het raakt ons allemaal.’
Bij het fatale ongeluk belandden moeder Kim en dochter Romy (8) in het ziekenhuis. Zij moeten zonder hun gezinsleden verder.
De gebeurtenis hakt er diep in bij OBS De Parkschool, waar Jelle in groep 1 zat en Romy in groep 4 zit. Maandag gingen de schooldeuren weer open. In de hal is een hoekje ingericht waar getekend kan worden in het herdenkingsboek. Deze wordt omringd door een grote witte beer, bloemen en een kaars. Op de muur hangen kleurplaten.
Slikmoment
‘Het raakt ons allemaal’, vertelt Francis van Haandel, orthopedagoog en kwaliteitszorgmedewerker. Zij ondersteunt de school bij calamiteiten en leidt alles in goede banen. ‘Het is aangrijpend. We missen iemand direct. Op onze eigen manier hebben we allemaal even een slikmoment.’
Zo ook de ouders van andere basisschoolleerlingen. ‘Iedereen is intens verdrietig’, vertelt vader Twan Potjens aan Omroep Gelderland. Met zijn zoon legde hij bloemen neer en brandde een kaarsje. ‘We leven allemaal intens mee met de familie. Voor de rest proberen we met de kinderen weer draad op te pakken. Het is pittig.’
Wil jij ook een (online) kaarsje branden voor vader Raymond en zoontje Jelle? Dat kan hier.
Vertellen
Afgelopen vrijdag kwam het schoolteam bij elkaar om de emoties met elkaar te delen, vertelt Van Haandel. ‘Daarna moesten we letterlijk aan de slag: hoe gaan we dit vertellen?’
Er zijn meerdere protocollen over omgaan met rouw, vertelt ze. Zo lieten we de leerkrachten van groep 1 en 4 alle ouders van de klasgenootjes bellen om te vertellen wat er gebeurd was. De andere ouders werden geïnformeerd via een nieuwsbrief.’
‘We leven allemaal intens mee met de familie’
Alle leerkrachten begonnen de dag in hun groep met een kringgesprek. De ouders van kinderen uit groep 1 tot en met 4 mochten hierbij aanschuiven. Andere ouders werden in de speelzaal van de school opgevangen.
Het maakt uit of een kind in groep 2 of 8 zit: ‘Jonge kinderen hebben nog geen begrip van het woord dood. We waken ervoor om het geen slapen of diepe reis te noemen, om te voorkomen dat kinderen de dood daarmee gaan associëren. Na het gesprek konden ze even spelen of tekenen.’
In de bovenbouw werd er nog verder op doorgepraat: ‘De jongens die het vuurwerk aanstaken, zijn 12 en 13 jaar oud. Niet veel ouder dan zij. ‘Zijn zij daders? Of zijn het ook slachtoffers?’
Beeld: ANP/Robin van Lonkhuijsen
