Als je een dierbare verliest kun je naast verdriet en boosheid ook eenzaamheid ervaren. Jezelf verloren voelen. Op zulke momenten kun je verlangen naar een strohalm. Een laatste redmiddel. Daar gaat dit eerlijke gedicht van Joke Verweerd over.
Een strohalm
Ik ben zo bang voor slecht bericht.
Ik lig hier met mijn ogen dicht
en durf de dag niet aan te raken:
er zijn geen plannen meer te maken.
Waar is mijn moed, wie geeft mij licht,
een toekomst of een vergezicht?
Er is geen zon, er is geen maan,
er is gewoon geen weg te gaan.
Ik voel me leeg en bang en boos,
alleen, verdrietig, machteloos.
Het leven laat me in de steek,
terwijl alles zo veilig leek.
En als mijn wereld dan vergaat,
geen jaar, geen dag meer overlaat,
vind ik die laatste strohalm dan?
Een strohalm die mij houden kan…
Over de schrijfster
Joke Verweerd is schrijfster van verhalen, romans en gedichten. Begin 2017 verloor
Joke haar echtgenoot na een kort ziekbed, na een lang huwelijk.
In haar nieuwe boek Troostpleister Over verdriet, verlies en veerkracht heeft zij woorden gevonden voor het loslaten van een geliefd mens en voor de rauwheid van rouw.
Disclaimer
Bovenstaande tekst is met toestemming van Boekencentrum Uitgevers overgenomen. Vanaf 13 maart 2018 is het boekje van Joke Verweerd verkrijgbaar in de boekhandel. Kopiëren, verspreiden en elk anders gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.
