
Blog Esther | ‘Achter elke afspraak schuilt een schuldgevoel naar mijn kinderen’
13 oktober 2021 · 00:23| Leestijd:3 min
Update: 5 februari 2025 · 12:00
Nu het sociale leven weer op gang komt, voelt Esther zich vaak schuldig tegenover haar kinderen. Als zij weggaat, is er namelijk geen man die thuis blijft en met de kinderen eet. Wat dat betreft had de coronatijd ook een hoop voordelen..
In de appgroep die ik heb met mijn vriendinnen verschijnt een bericht. ‘Meiden, het kan weer… wanneer kunnen we afspreken voor die high wine?’
Volle agenda
Er vliegen allerlei data in het rond. Ik kijk naar mijn lege agenda en stel ook een paar mogelijkheden voor. Dan verschijnt een bericht: ‘Zondag vieren we de verjaardag van Lisa, vanaf 13.00 uur’. Oké, die valt dan af. Ik zet de verjaardag in mijn agenda.
Niet veel later een volgend bericht. ‘Wij vieren over twee weken onze beiden verjaardagen groots, omdat we het al een tijdje niet hebben kunnen vieren.’ We werpen weer wat nieuwe data op voor de high wine, als de volgende verjaardag wordt aangekondigd. Aan het einde van de dag hebben we eindelijk een avond gepland en een volle agenda met verjaardagen.
Ook in de mail verschijnen steeds meer afspraken. Een open dag, een 10-minutengesprek. Een bezoekje aan het ziekenhuis….
Schuldgevoel
Ik kijk naar mijn overvolle agenda en voel enorme woede opkomen. Niet alleen om het feit dat er zoveel moet, maar achter elke afspraak schuilt een schuldgevoel. Een schuldgevoel naar mijn kinderen.
‘Na twee uur heb ik Stijn aan de telefoon, die vraagt wanneer ik thuiskom omdat hij me mist’
Bij iedere afspraak moet ik de overweging maken… Is het leuk en belangrijk genoeg om ze hiervoor alleen te laten? Ik kan namelijk niet die high wine doen terwijl manlief thuisblijft en met de kinderen eet. Ik haal twee diepvriespizza’s en heb na twee uur Stijn aan de telefoon, die vraagt wanneer ik weer thuiskom omdat hij mij mist.
Splitsen
Het is nu negen jaar geleden dat Dennis is overleden en dat stukje vind ik nog steeds heel moeilijk. Ik zou mezelf zo vaak in tweeën willen splitsen. Ik zit zo vaak ergens met een schuldgevoel. En dat zal waarschijnlijk nooit veranderen.
‘Ik zou mezelf in tweeën willen splitsen’
Ik vond de coronatijd ook voordelen hebben. Ik had een lege agenda en hoefde niet na te denken over schuldgevoel. Mijn agenda was leeg. Borrelen met vrienden deden we achter de laptop via videobellen en een 10-minuten gesprek was telefonisch. Voor een verjaardag ging ik even langs om een kadootje te brengen en hadden de kinderen niet eens in de gaten dat ik weg was.
Ik sla mijn agenda nog maar even dicht zodat ik er niet over na hoef te denken.
Meest gelezen
- Eva Bronsveld: 'Vanaf dag één wist ik: ik ga dit verdriet dóórleven én doorléven'
Eva over het verlies van haar man Maurice
Eva Bronsveld: 'Vanaf dag één wist ik: ik ga dit verdriet dóórleven én doorléven'
- ‘We gingen met zijn elven naar de Ardennen, en kwamen met zijn tienen terug’
Ik mis je, vrijdag 21 november, NPO 1
‘We gingen met zijn elven naar de Ardennen, en kwamen met zijn tienen terug’
- Blog Jurgen | 'Ik heb geen vrienden, en dat is oké'
'Als papa doodgaat, kunnen jullie het allerkleinste zaaltje boeken'
Blog Jurgen | 'Ik heb geen vrienden, en dat is oké'
Lees ook
- Cadeau voor jou: gratis tegel met 'Geloof, hoop en liefde'
Voor jezelf of om iemand een hart onder de riem te steken
Cadeau voor jou: gratis tegel met 'Geloof, hoop en liefde'
- 'Ik rende samen met mijn overleden zoontje naar Sparta'
Column Jeroen van Veen
'Ik rende samen met mijn overleden zoontje naar Sparta'
- ‘Mijn kind is dood? Ik kon het niet bevatten’ - Bianca en haar dochter over het verlies van Tigo
Moeder en dochter delen samen over hun gemis
‘Mijn kind is dood? Ik kon het niet bevatten’ - Bianca en haar dochter over het verlies van Tigo






