‘Ik hou je vast, ik laat je gaan. Mijn hart blijft met het jouwe slaan.’ Zo eindigt dit treffende rouwgedicht van Joke Verweerd. Een indrukwekkend gedicht over afscheid.
Afscheid
Nu alles anders is,
er zicht komt op gemis,
een afscheid in het verschiet,
een toekomst met verdriet,
en ik die weg niet ken,
niet weet of ik wel wen,
aan leven zonder jou…
Nu komt het aan op trouw.
Kan ik je laten gaan,
zo ver bij mij vandaan?
Ik streel je, want nu kan het nog.
De hemel – daar is ’t veilig toch?
Daar is geen pijn, geen lijden meer;
daar schijnt de zon, daar woont de Heer.
Ik gun je wat het beste is:
een leven zonder droefenis.
Ik hou je vast, ik laat je gaan.
Mijn hart blijft met het jouwe slaan.
Over de schrijfster
Joke Verweerd is schrijfster van verhalen, romans en gedichten. Begin 2017 verloor
Joke haar echtgenoot na een kort ziekbed, na een lang huwelijk.
In haar nieuwe boek Troostpleister Over verdriet, verlies en veerkracht heeft zij woorden gevonden voor het loslaten van een geliefd mens en voor de rauwheid van rouw.
Disclaimer
Bovenstaande tekst is met toestemming van Boekencentrum Uitgevers overgenomen. Vanaf 13 maart 2018 is het boekje van Joke Verweerd verkrijgbaar in de boekhandel. Kopiëren, verspreiden en elk anders gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de uitgever.
