‘Geef het een plek’ en andere dingen die je nooit moet zeggen tegen iemand die rouwt
Welke opmerkingen hebben jou onnodig pijn gedaan? Wat hadden mensen beter niet kunnen zeggen? Deze oproep plaatsten we op de Facebookpagina van Ik mis je en we werden overspoeld door reacties. Lees hier de meest voorkomende en pijnlijke opmerkingen.
Deze dingen kan je beter niet tegen een dierbare in rouw zeggen
Je moet het een plekje geven
“Deze opmerking voelt voor mij als: ‘berg je verdriet maar op’. En dat is iets wat ik juist niet wil. Het verdriet mag er zijn. Het moet er zelfs zijn. Rouwen is een noodzakelijk proces.”
Gelukkig heb je je moeder/ vader/ broer/ andere kind nog
“Ja, gelukkig wel. Maar dat doet niks af aan het ondragelijke gemis na het overlijden van iemand van wie je houdt.”
Neem een hond, dan heb je wat afleiding
“Ik wil helemaal geen hond, ik wil gewoon mijn vrouw terug.”
Ben je nou nog steeds verdrietig?
“Er bestaan geen regels voor de duur van rouwen. Het verlies van een dierbare draag je vaak een leven lang bij je.”
Tsja, we gaan allemaal dood hè
“Deze opmerking, die ik vlak na het overlijden van mijn moeder kreeg, deed zoveel pijn.”
Je kan het maar beter zo snel mogelijk vergeten
“Ik wil juist de herinnering aan mijn dochter zo levendig mogelijk houden.”
Ach, je bent nog jong genoeg. Je hebt zo weer een nieuwe partner
“We waren ruim dertig jaar getrouwd, hij was twee maanden daarvoor overleden.”
Het leven gaat door
“Voor mij staat de tijd momenteel stil en dat is niet erg. Ik wil nog helemaal niet door.”
Je krijgt nu wel elke maand geld
“Ik heb liever mijn man terug dan de weduwe-uitkering die ik nu krijg…”
Het heeft zo moeten zijn
“Wie bepaalt dat? Ik vind dat zo’n moeilijke opmerking en weet nog steeds niet hoe ik erop moet reageren.”
Je hebt zeker geen zin om steeds je verhaal te moeten vertellen?
“Jawel, ik wil er heel graag over blijven praten. Zolang we over haar praten, voelt het alsof ze er nog steeds bij hoort. Alsof ze nog steeds bij ons is.”
Maar wat zeg je dan wel?
De juiste woorden vinden voor dit onmetelijke verdriet is ook niet makkelijk. Iedereen rouwt anders en heeft pijn op zijn eigen manier. Als je niets weet te zeggen, benoem dat dan maar gewoon. ‘Ik weet niet goed wat ik kan zeggen.’ Ook dat is goed. Vaak is er simpelweg zíjn, luisteren en je armen om iemand heenslaan voldoende. Als jouw dierbare in rouw maar het gevoel heeft er niet alleen voor te staan..
