Zondag 6 juni 2021, 8:55 uur op TV
30 mei 2021 · 11:00
Update: 5 februari 2025 · 15:44
Tonny van der Hoek-van Holst
‘Het lastigst vind ik het om ’s morgens uit bed te komen en ’s avonds naar bed te gaan. Op die momenten mis ik mijn man het meest.’ Aan het woord is Tonny van der Hoek-van Holst. Zij is 63 jaar getrouwd geweest met Arie. Haar leven is zó met het zijne verweven. Hoe lukt het haar nu om zonder hem verder te gaan?
Willie Zeldenrust-ten Harkel
‘Ik heb één echootje. Meer niet. Ik heb het kindje niet gezien, niet gevoeld. Ze hebben hem gelijk bij me weggehaald.’ Dat vertelt Willie Zeldenrust-ten Harkel. In 1978 wordt haar zoontje Johannes stil geboren. Haar man begraaft hem samen met de begrafenisondernemer. Maar als Willie een week later zijn grafje wil bezoeken, kan hij het niet meer vinden. Vijftien jaar lang kunnen ze er samen niet over praten. Totdat er iets bijzonders gebeurt.
Dick en Marjanne Montenberg
In de afgelopen vier jaar werd het gezin van Dick en Marjanne Montenberg gehalveerd. Dochter en zus Anneloes overlijdt in 2014 aan de gevolgen van kanker. En vrouw en moeder Ellen overlijdt in 2018 aan de ziekte van Alzheimer. Hoe kijken Dick en Marjanne terug op het afscheid van Anneloes die tot het laatst helder van geest en vol humor was? En van Ellen die al lang niet meer bereikbaar was voor de buitenwereld?
Meest gelezen
- Vastgelegd voor altijd: hoe Jesaja zijn vader blijft herinneren
Ik mis je, zondag 16 maart 2025
Vastgelegd voor altijd: hoe Jesaja zijn vader blijft herinneren
- Jeroen verloor zijn zoontje Kasper aan een hersentumor: 'Ik voel hem meer dan ooit'
Hoe vertel je aan je eigen zoon dat hij doodgaat?
Jeroen verloor zijn zoontje Kasper aan een hersentumor: 'Ik voel hem meer dan ooit'
- Bert verborg zijn ziekte lang – tot het niet meer kon
Ik mis je, zaterdag 15 maart 2025
Bert verborg zijn ziekte lang – tot het niet meer kon
Lees ook
- Blog Monique | ‘Zodra ik het woord “ambulance” hoor, springen de tranen in mijn ogen’
Blog Monique | ‘Zodra ik het woord “ambulance” hoor, springen de tranen in mijn ogen’