Henk en Frieda vonden elkaar via Ik mis je

Stoer

‘Wat stoer’, denkt Frieda (56) als ze weduwnaar Henk (59) eind 2018 bij het televisieprogramma Ik mis je ziet. Staand bij het graf vertelt de brandweerman over zijn overleden vrouw Corrie. ‘Het raakte me wat hij zei’, zegt Frieda die zelf ook haar partner verloor. ‘En ik vond het een mooie man. Leuk.’

Zo leuk, dat ze de uitzending zelfs een paar keer terugkijkt. ‘Ja, natuurlijk’, grinnikt Frieda ondeugend. Maar daar blijft het bij. ‘Ik wist toch niet wie hij was? En ik was helemaal niet op zoek naar een nieuwe partner.’

Brandweerman

Als ze in de zomer van 2019 op de bank ploft en de televisie aanzet, schrikt ze. Want ze ziet Henk, ‘haar’ brandweerman, bij een herhaling van Ik mis je. ‘Toen kwam hij echt wel binnen’, lacht Frieda. ‘Ik voelde het in mijn hele lijf.’

Ze ziet het als een teken en besluit contact met Henk te zoeken. Ze vindt zijn Facebookpagina en stuurt hem twee keer een chatbericht. Maar Henk reageert niet. Frieda laat het erbij zitten, onder meer vanwege twee naaste overlijdens en een zieke vriendin.

‘Hij heeft vast al een ander’

Maar een half jaar later begint het weer te kriebelen. ‘Henk heeft vast al een ander. Maar als ik nog wat met hem wil, moet ik toch verder zoeken’, zegt Frieda tegen zichzelf. Ze vindt zijn adresgegevens en stuurt hem een brief. Daarin schrijft Frieda dat ze het ‘best stoer’ vindt dat hij op televisie durft te vertellen over zijn overleden vrouw.

Ook vertelt ze over haar man Kees die in 2015 plotseling overleed. ‘Goed Henk, het lijkt mij leuk om jou te leren kennen. Wil jij mij misschien mailen/appen? Hartelijke groet, Frieda Snellen.’

Brief

Als Henk de brief leest, is hij verbaasd en onzeker over wat hij moet doen. Hij maakt daarom een foto van de brief en stuurt die naar zijn kinderen met de woorden: ‘En nu?’ Henk: ‘Want ik was helemaal niet op zoek naar een andere partner.’

Zijn oudste zoon reageert meteen. ‘Pap, weet je nog wat mama zei voordat ze stierf? “Ik hoop niet dat je alleen blijft. Als er iemand op je pad komt, voel je dan vrij om daar mee verder te gaan.” Wij zijn het daar ook mee eens, pap. Dus je kunt gewoon contact zoeken. En als het niet klikt, heb je het in elk geval een kans gegeven.’

‘Er was meteen een klik’

‘Dus toen heb ik Frieda geappt. Maar ik kreeg niks terug’, zegt Henk verbolgen. Frieda: ‘Ja, hallo. Ik schrok me rot toen ik je berichtje kreeg. Ik moest net de nachtdienst in. Ineens werd het echt.’

Maar uiteindelijk durft Frieda toch te reageren. Na wat heen en weer appen, belt Henk haar op. ‘Dat was een leuk gesprek. Er was meteen een klik en er vielen geen stiltes. Het voelde vrij’, zegt Henk.

Soulmate

Ze besluiten af te spreken. Op een vrijdagmiddag in februari 2020 gaat Frieda naar Henk toe, ‘hartstikke zenuwachtig’. ‘Maar toen hij opendeed en z’n armen spreidde, voelde het meteen vertrouwd’, zegt Frieda. Henk knikt en lacht.

Die middag gaan de gesprekken tussen Frieda en Henk al snel de diepte in. ‘We deelden allerlei ervaringen, bijvoorbeeld over wat je onzeker maakt. Ook ontdekte ik raakvlakken tussen Frieda en Corrie, qua karakter. Corrie was heel zorgzaam. Frieda is dat ook. Dat gaf een heel goed gevoel. Alsof ik er een soulmate bij heb.’

‘Ik zou alleen koffie komen drinken, maar het werd wat later’

Frieda lacht. ‘Ik zou alleen komen koffie drinken, maar het werd wat later. Ik was net voor twaalf uur thuis.’

Na die eerste date volgen er nog vele. Daarin vertellen ze elkaar ook uitgebreid over hun overleden partners. Zo zorgde Henk lange tijd voor zijn vrouw, die kanker had en uiteindelijk in 2016 overleed.

Frieda

Frieda was bijna tien jaar getrouwd met Kees. Ze hadden elkaar leren kennen in het verpleeghuis waar Frieda werkte. Kees woonde daar nadat hij een hersenbloeding had gekregen en in een rolstoel was beland.

‘In 2015 ging ik op een avond weg’, vertelt Frieda. ‘Toen ik ruim twee uur later thuiskwam, heb ik hem gevonden. Hij zat dood in de stoel’, vertelt Frieda terwijl ze volschiet. Henk loopt naar haar toe en slaat een arm om haar heen.

‘Na Corries dood wilde ik het rouwen niet toelaten’

‘Dit kan je ook met elkaar delen, he?’, zegt Henk. ‘Het gemis van iemand die je dierbaar was. Wat dat betreft zijn we ook lotgenoten. Je weet wat het met die ander kan doen en waar je rekening mee moet houden.’

Zo makkelijk Frieda kan huilen, zo moeilijk was dat lange tijd voor Henk. ‘Na Corries dood wilde ik het rouwen niet toelaten. Ik moest doorgaan van mezelf, voor mijn kinderen. Ik ging niet op vakantie, was constant aan het werk, zelfs op zondag. Werk was voor mij echt een vlucht. Dan hoefde ik niet tot rust te komen en na te denken.’

Veilig

Pas toen hij Frieda leerde kennen, kwam de confrontatie met zijn rouw. ‘Door met haar te spiegelen en erover te praten. Zij herkent veel, want ze is al veel sneller na Kees’ dood gaan rouwen. En ze is in rouwtherapie geweest. Ik loop wat dat betreft een beetje achter haar aan’, lacht Henk. Dan weer serieus: ‘Bij Frieda voelt het veilig om mijn verdriet toe te laten. Ik hoef me niet groot te houden of me anders voor te doen.’

Mede door hun rouwproces, zien Henk en Frieda nu duidelijker wat voor hen echt belangrijk is. Henk: ‘Dat is niet een grote auto, een groot huis en tien keer per jaar op vakantie. Het zit ‘m juist in de kleine dingen. Oog hebben voor elkaar, elkaar steunen en aanvullen als het even moeilijk gaat. En elkaar spiegelen.’

Genieten

Dat heeft tot allerlei keuzes geleid. Zo neemt Frieda gas terug op haar werk en gaat Henk volgend jaar met vervroegd pensioen. ‘Zodat we dingen kunnen doen met elkaar en de kinderen. Genieten van het leven.’

Ook zijn ze in Nijverdal op zoek naar een huis om samen in te gaan wonen. ‘De foto’s van Corrie en Kees gaan natuurlijk mee. Zij maken deel uit van onze levens’, zegt Henk, die het niet erg vindt dat alles zo snel gaat.

‘Er is een leven na de dood’

‘Waarom wachten als iets goed voelt? We hebben een kans gekregen. Die moet je met beide handen aanpakken. Er is een leven na de dood. Niet alleen als je zelf overlijdt, maar ook na de dood van je partner. Zowel boven als beneden gaat het leven door’, zegt Henk, die net als Frieda vermoedt dat hun ontmoeting geen toeval was.

Henk denkt terug aan zijn woede na Corries overlijden. ‘Hoe kan je nou een mens weghalen dat altijd voor iedereen klaar stond en geen vlieg kwaad deed? Welke gek verzint dat nou? Ik was daar heel boos over. Maar nu ik samen ben met Frieda, heb ik daar minder last van.’

Boer zoekt Vrouw

Wat dat betreft vraagt Henk zich af of de ontmoeting met Frieda misschien een antwoord ‘van bovenaf’ is op zijn boosheid. ‘Zo van: “Ik heb je wat afgenomen, maar ik geef je ook wat terug. Voor jullie is er nog een toekomst. Op een of andere manier breng ik jullie samen.”

Henk schudt zijn hoofd. ‘Ik weet het niet. Wie stopt er nou zoveel energie in om een vreemde kerel die je op tv ziet, op te zoeken? Dat doen maar heel weinig mensen.’ Frieda: ‘Nou, heel veel! Kijk maar naar Boer zoekt Vrouw, haha!’

‘Hier heeft iemand van boven de regie over gehad’

‘Maar ‘Ik mis je’ is geen datingprogramma’, zegt Henk. ‘Hoe mooi is het dan dat juist door zo’n tv-programma mensen elkaar vinden die allebei een verlies hebben geleden? Dat maakt het bijzonder. Dit is niet zomaar voor niks geweest. Hier heeft iemand van boven de regie over gehad.’

Henk werpt een liefdevolle blik naar Frieda. ‘We zeggen wel eens gekscherend tegen elkaar: “Zouden Corrie en Kees nu allebei over het randje van de hemel kijken en een dikke duim opsteken?” Geen idee, maar het zou me niets verbazen.’

Bekijk hier de aflevering van Ik mis je waarin Frieda Henk voor het eerst zag.