Plotseling verlies: Linsey’s vader kwam die avond niet thuis
Op een zaterdagochtend in oktober wordt de 20-jarige Linsey wakker gemaakt door haar moeder. ‘Niet schrikken,’ zei haar moeder. ‘Je vader is niet thuisgekomen vannacht.’ Deze boodschap was het begin van iets dat het leven van Linsey en haar gezin totaal op zijn kop zou zetten.
De vader van Linsey had op vrijdagavond een personeelsuitje van zijn werk. Omdat hij zich niet lekker voelde, is hij eerder naar huis gegaan. Maar daar is hij nooit aangekomen.
De politie werd ingeschakeld en startte en een zoekactie. Ook Linsey en haar familie zochten mee. Linsey: ‘Niet veel later verscheen de politie weer op ons erf. Terwijl de politieman op ons af kwam lopen, zei hij: “We zullen meteen met de deur in huis vallen. Er is een man gevonden in de sloot hier vlakbij, en hij is overleden.” Toen wisten we genoeg.’
Hartstilstand
De politie heeft uit onderzoek kunnen opmaken dat de vader van Linsey op de weg terug naar huis een hartstilstand heeft gekregen. Hij is met de fiets in de sloot terecht gekomen. Hij overleed op 51-jarige leeftijd.
Linsey vertelt: ‘Ik heb het beeld van die politieman die op ons af kwam lopen terwijl hij het slechte nieuws kwam brengen op mijn netvlies gebrand. Vanaf daar weet ik niet goed meer wat er gebeurde. Ik heb ontzettend hard gehuild. Het was die dag heel mooi weer, ik heb urenlang rondjes gelopen in de tuin terwijl ik aan het bellen was met vriendinnen om hen het slechte nieuws te vertellen.’
‘Het beeld van de politieman staat op mijn netvlies gebrand’
Pas ’s avonds kon de familie naar het ziekenhuis waar de vader van Linsey naartoe was gebracht voor onderzoek. De volgende dag kwam haar vader naar huis en werd hij opgebaard in de woonkamer. Linsey blikt terug: ‘Het ging allemaal zo snel. Binnen twee dagen werd de kist gesloten, en daarna konden we hem nooit meer zien. Dat is gek, heel onwerkelijk.’
Omdat de dood van haar vader zo plotseling was, moest er veel geregeld worden. Linsey: ‘Mijn vader deed altijd alsof hij iedereen kende. Ik lachte daar altijd om. Maar ik besefte pas dat dit echt zo was, toen we in de kerk een avondwake voor hem hielden. Er zaten meer dan vijfhonderd mensen in de kerk. Sommige mensen hadden geen zitplek meer en moesten zelfs staan. Dat was zo indrukwekkend.’
Fulltime werken
Vijf dagen na de uitvaart is Linsey alweer fulltime aan het werk. Dat bleek achteraf te snel. Linsey: ‘Na een maand kwam pas het echte besef dat mijn vader is overleden. Toen kwam het echt binnen. Ik ben minder gaan werken en ik heb hulp gezocht bij een psycholoog. Niet dat dat echt hielp: ze dacht dat het na de zesde afspraak wel weer beter met me zou gaan. Niet dus. Het verdriet om mijn vader is niet zomaar klaar.’
‘Het verdriet om mijn vader is niet zomaar klaar’
Net als haar broertje en zus woonde Linsey nog thuis toen haar vader overleed. Linsey: ‘Ik zag mijn vader elke dag, ik heb veel tijd met hem doorgebracht. Soms vergat ik zelfs dat hij was overleden. Dan dacht ik dat hij zo thuis zou komen. Als ik mijn broertje nu hoor praten, dan hoor ik soms de stem van mijn vader terug. Mijn vader had ook altijd zo’n typisch fluitje, dat hoor ik mijn broertje nu ook vaak doen. Onbewust, hij heeft het niet door. Maar ik vind het fijn om te horen. Het geeft me een vertrouwd gevoel.’
Reiger
Linsey koestert warme herinneringen aan haar vader. Linseys vader was tuinder en daardoor werkte hij dichtbij huis. ‘Hij was met weinig tevreden. Hij kon echt genieten van de kleine dingen. Hij rommelde graag in en rondom het huis en in de tuin. Als er dan een reiger neerstreek in de sloot naast het huis, dan zei mijn vader: “Kijk, daar heb je de buurman weer”.’
‘Als ik nu mijn broertje hoor praten, is het net mijn vader’
Op de dag dat haar vader overleed, zat er in precies diezelfde sloot een reiger. Ook in de periode daarna komt Linsey regelmatig een reiger tegen. Linsey: ‘Ik ben niet zweverig aangelegd, maar ik vind het wel heel bijzonder. Vooral omdat mijn vader is overleden in de sloot. Noem het gek, maar als ik een reiger zie voelt dat altijd erg troostend.’
Tatoeage
Naar aanleiding van het overlijden van haar vader heeft Linsey een tatoeage laten zetten. Linsey: ‘Het zijn vijf hartjes, waarvan het eerste hartje is ingekleurd. Die is voor mijn vader.’ De hartjes hebben een bijzondere betekenis. ‘Hij is overleden door een probleem aan zijn hart. En de tatoeage heb ik laten zetten op mijn linkerpols – de kant van je hart.’
Linsey draagt haar tatoeage met trots, én met reden. ‘Ik wil dat mijn vader niet vergeten wordt. Ik wil over hem blijven praten. Soms durven mensen er niet meer naar te vragen. Zelfs in mijn gezin praten we er niet zo vaak over. Dat vind ik jammer. Ik denk dat we allemaal worstelen met onze eigen pijn. Erover praten is te moeilijk. Maar voor de buitenwereld is een tatoeage een aanleiding voor een gesprek. Het is een symbool dat mijn vader er is, dat hij altijd belangrijk zal zijn.’
