Blog Charlotte | Hoe rouw nieuwe inzichten geeft

Draak

Rouw brengt je tot nieuwe ontdekkingen. Over de wereld om je heen. En ook over jezelf. Mij laat het merken waar ik eigenlijk best goed in ben, talenten die ik bij jezelf nooit eerder tot uiting zag komen. Maar ik zie ineens ook minder florerende kanten van mijzelf.

Zo heb ik ontdekt dat naast vriendelijkheid in mij ook een draak schuilt. Eigenlijk wist ik dat al wel. Koos was degene die vooral met mijn drakerige kant te maken had. Als mijn emmertje vol was, kon hij dat direct merken. Dan kwam er nog net geen vuur uit mijn mond. Maar het vuur in mijn ogen verklapte een overload aan gevoelens die niet anders dan naar buiten moesten. Het is een van de waardevolste kanten van samen zijn met iemand die jou heel goed kent. Een gesprekje met Koos bracht mij in balans en mijn innerlijke vuur tot bedaren. Ik dacht er toendertijd niet over na hoe dankbaar ik hiermee mocht zijn. Het was een vanzelfsprekendheid. Maar het blijkt een cadeau te zijn geweest.

Veelkleurige gevoelens

Tegenwoordig zit ik in een dubbele impasse. De veelkleurige gevoelens van rouw lijken zich zonder pardon vrij te bewegen door mijn hart en hoofd. Zolang ik taakgericht mijn werk of klusjes doe is alles onder controle. Maar zodra ze de kans krijgen nemen de gevoelens het over. Ik heb geleerd om deze gevoelens welkom te heten. Daar heb ik talent voor heb ik ontdekt, want de stroom van verdriet, angst, boosheid en alle pijn die rouw met zich meebrengt is regelmatig niet te houden. Ze voelen zich ontzettend welkom. Dit heeft tot gevolg dat mijn emmertje om de haverklap overloopt. De draak in mij ontwaakt, maar nergens is Koos om mij te helpen. Wat nu?

Genieten

Inmiddels weet ik dat al deze gevoelens na een wilde race door mijn lichaam, hart en hoofd hun weg naar buiten wel vinden. Ze stromen met mijn tranen mee naar buiten. Er zijn vaak geen woorden aan te geven. Ze houden van stilte. Van muziek. Van wandelen in de natuur. Ik geef mijn gevoelens wat ze nodig hebben om de weg te vinden. Soms hebben ze maar een paar minuten nodig, maar soms ook uren of zelfs dagen.

Tot er ineens weer ruimte ontstaat voor andere dingen. Dan kan het genieten beginnen. Ik vat de lol van grappen weer, zie de schoonheid van mensen en mijn omgeving. Ik laat mij meenemen in alle pracht en liefde die het meebrengt. Er is zoveel om te genieten. Gewoon zijn in het moment. Meer niet. Dat is voor mij het mooiste talent wat mij gegeven is.

Aandacht

Tijdens de meivakantie ben ik met de jongens op pad geweest. We hebben een paar dagen gekampeerd en hadden het zo fijn met elkaar. Als mij de dagen erna gevraagd wordt hoe onze vakantie was weet ik oprecht niet wat ik moet zeggen. Ik heb genoten met en van de jongens op zoveel momenten. Ondertussen staat de draak in mij ook op spuwen, er is tegelijkertijd zoveel confronterend en pijnlijk geweest deze dagen. Waar ik nog geen aandacht aan heb gegeven. Alle wilde gevoelens moeten naar buiten. Na drie dagen kamperen en genieten, volgen drie dagen van rouw en tranen.

Toe maar. Kom er maar uit. Jullie horen er ook bij. Rouw en tranen om wat niet meer is. Het hoort bij de koestering van alle mooie herinneringen. De herinneringen blijven altijd bestaan. Dat brengt een traan en een glimlach dicht bij elkaar.