Zaterdag 24 oktober 2020, 19:20 uur op TV

Merel Roelofsen 

De oma van Merel Roelofsen gelooft in haar. Dat laat ze iedere keer weer merken. Bijvoorbeeld als Merel op een hoge duikplank staat en er niet af durft te springen. ‘Toen stond oma naar me te kijken met een blik van “Je kan het!”’ Die blik en die bevestiging neemt Merel nu mee bij alles wat ze doet. 

Tessy Coopmans 

‘Mijn moeder wilde het niet hebben over afscheid nemen,’ vertelt Tessy Coopmans. Tessy’s moeder is 53 als ze hoort dat ze longkanker heeft en niet meer beter wordt. Ze is gescheiden en maakt zich zorgen over Tessy en haar broer die zonder haar verder moeten. Toch doet ze net alsof ze niet doodgaat, terwijl iedereen om haar heen ziet dat dat staat te gebeuren. Voor Tessy is dat loodzwaar. 

Sylvia van Aanholt

Als de broer van Sylvia van Aanholt abrupt overlijdt, kan ze daar niet mee omgaan. Haar verdriet uit zich in angst. Niet lang daarna overlijdt ook haar moeder en kort daarop wordt haar vader ernstig ziek. Ze wil tot zijn dood voor hem zorgen en hem troosten, maar het omgekeerde gebeurt: Sylvia wordt door haar vader getroost. Als hij overlijdt staat ze anders in het leven. 

Alie Mellema

Joost, de zoon van Alie Mellema, maakt in 1995 een einde aan zijn leven. In de jaren ervoor verandert hij van een sprankelende, vrolijke jongen in een patiënt die door schizofrenie geen uitweg meer ziet. Er ontstaat een grote leegte na het overlijden van Joost, maar ‘missen’ vindt Alie te zwaar klinken: ‘Ik zeg liever: “Ik hou hem erbij.”’ 

Heb je hulp nodig of last van depressieve gedachten, dan kun je contact opnemen met 113 zelfmoordpreventie