Ria over watersnoodramp: 'We mochten niet naar buiten kijken, anders zagen we misschien mensen drijven'
Zondagochtend 1953. De familie Geluk krijgt een oproep: breng zo snel mogelijk je spullen naar boven; het water komt. De dan nog zesjarige Ria verzamelt zich met haar ouders en vrienden op hun dakkapel. Maar bij de boerderij van opa en oma gaat het mis.
Gat in de muur
‘’Er ontstond bij hen een gat in de muur. Mijn oom en tante waren op dat moment op bezoek en mijn oom zag dat het huis ging instorten. Hij pakte een stuk hout en zag het achter zich instorten, met zijn vrouw en schoonouders daar nog in,’’ vertelt Ria.
‘’We mochten niet naar buiten kijken, anders zagen we misschien mensen drijven’’, zegt Ria over haar ervaring vanuit de top van haar huis. ‘’Terwijl we boven op elkaar zaten omarmd met dekens en jassen gingen we de nacht tegemoet.’’
Ria vertelt in Ik mis je hoe het er die nacht verder aan toeging. Hieronder kun je de aflevering bekijken.
Lees ook over:
Als kind overleefde Ina de Watersnoodramp ternauwernood
Lees ook over:
