Gedicht | Kan ik ooit weer glimlachen?
Catharina verliest plots haar broer Kees door een auto-ongeluk. Over zijn overlijden, en de moeilijke periode die volgt, schrijft ze dagboekfragmenten. Daarnaast dicht ze ook om woorden aan het verlies te geven.
In dit gedicht schrijft Catharina over de moeizame weg van rouw. Ondanks de verschrikkelijke pijn die ze ervaart, vertrouwt ze erop dat het op een dag weer beter zal gaan en er weer een glimlach op haar gezicht kan verschijnen.
Gaandeweg
Huilen tot je
niet meer kan
En dan
de leegte
leeg te laten
Op te staan
omdat het moet
Zonder doel en
niets meer goed
Het onbekende
tegemoet
Gaandeweg
een beetje moed
Komt gaandeweg
een glimlach
op een dag
Over Catharina
Catharina de Riet - Neven verliest op haar 35e haar broer en soulmate Kees door een ernstig auto-ongeluk. Vlak na zijn overlijden in 2019 begint Catharina te schrijven om woorden te geven aan een verlies waar eigenlijk geen woorden voor zijn. Ze schrijft gedichten, maar ook een dagboek over het verlies van Kees.
Disclaimer
Bovenstaand gedicht en afbeelding is met toestemming van Catharina overgenomen. Kopiëren, verspreiden en elk ander gebruik van deze inhoud is niet toegestaan zonder toestemming van de schrijver.
Lees ook over:
Gedicht | 'De jaren tellen niet meer door'
Lees ook over:
Dagboek Catharina #30 | ‘Er is helemaal niets wat me kan motiveren nu’
Geschreven door
Catharina de Riet - Neven
