Blog Monique | ‘De lege plek aan tafel, tradities die veranderd zijn. Met Kerstmis wordt het allemaal zichtbaar'

20 december 2023 · Leestijd 3 min

· · ·

Een week voor kerst krijgt Monique te horen dat haar man Richard ongeneeslijk ziek is. Nu, tien jaar later, viert ze kerst met de kinderen en Bas. “Het is wennen dat het dat nooit meer wordt als toen, maar dat het opnieuw goed is.”

We zijn een gezin van zes, of zeven eigenlijk.

Want kleine Boaz hoort er ook bij.

In de boom hangt een engel, het is een symbool voor hen die we missen. Kerst-missen eigenlijk. De lege plek aan tafel, tradities die veranderd zijn. Met Kerstmis wordt het allemaal zichtbaar.

Laatste kerstcadeaus

Precies tien jaar geleden hoorden we een week voor kerst dat Richard ongeneeslijk ziek was. Hij mocht vervroegd uit het ziekenhuis om thuis kerst te vieren. De prognose was toen twee weken. Misschien kon hij nog net oud en nieuw meemaken.

'Misschien kon hij nog net oud en nieuw meemaken'

Het werd een vreemde week, waarin we vaak in het ziekenhuis waren en waarin er familie en vrienden langskwamen om afscheid te nemen. Ondertussen kochten we samen de laatste kerstcadeautjes en aten we oliebollen.

Beladen

Ik denk dat ‘beladen’ het goede woord is, want dat is wat het was. En na een paar dagen waren we het zat en besloten we dat het klaar was met afscheid nemen en constant visite over de vloer. We hadden tijd nodig met elkaar.

Achteraf gezien kregen we meer tijd, precies zes maanden.

Opnieuw goed

Nu vier ik kerst met onze kinderen en Bas. Mijn gezin van nu. Het is even zoeken naar een manier die ons allemaal past. En tegelijkertijd is het ook wennen en accepteren dat het nooit meer wordt als toen, maar dat het opnieuw goed is.

Meer dan goed zelfs.

Kerstballen

In de ochtend gaat Bas samen met Matteo een kerstboom kopen. Ze komen terug met een prachtige boom die bijna tot het plafond komt. Matteo heeft hem zelf uitgekozen en is supertrots. Bas eigenlijk ook. Hij geniet van die momenten samen.

'Het kerst-missen is in alles voelbaar'

Dit jaar kiest Matteo voor paarse kerstballen. Eigenlijk wilde hij de blauwe, maar toen hij de paarse zag, dacht hij aan papa. Het is fijn om te zien hoe hij zijn vader meeneemt in het hier en nu.

Matteo heeft een voorliefde voor kerst, net als Richard dat had. Het liefst zou Matteo ons huis ombouwen tot een groot verlicht kerstdorp.

Kerst-missen

In de middag versieren we de boom. De engel, de paarse kerstballen. Zelfs de valse kersttrein wordt dit jaar neergezet. Op de achtergrond een playlist van Dominic, zij luistert het hele jaar door kerstmuziek. Ook zij lijkt hierin op haar vader.

Het is fijn om dit samen te doen. En tegelijk is het kerst-missen voelbaar in alles. Maar nu, na tien jaar, durf ik te zeggen dat het dragelijk wordt en dat het, ook voor mij, weer een moment wordt om te genieten.

Blog Monique | ‘Nooit gedacht dat ik als enige zou overblijven’