G M de Niet v Huizen

Donderdag was de dag toen zij verdween.

Verdwenen, het leven geruild voor de eeuwigheid.



Het is wat er achterbleef, een leegte.

Leegte die nooit meer kon worden gevuld.

Alleen, een eenheid was er niet meer.

Zij die het leven daar mee deelde.

Zal en kan het nooit vergeten.

Vergeten wat mijn vrouw en liefde was.

Wij hebben in het leven nieuw leven gegeven.

Kinderen die uit haar kwamen, zij die weg is gegaan.

Zal haar voetstuk blijven dragen.

Een herinnering die in mij zit, dat wat is verdwenen.

Niemand hoeft te weten wat die vergane liefde was.

Zal die liefde in mij blijven dragen voor altijd.



Was haar man, het was mijn liefde.