Voordat Jan overlijdt, schrijft hij een liefdesbrief
In haar boek ‘Troost – Als je iemand mist’ schrijft Hella van der Wijst over het Ireen die haar man Jan moest loslaten. Voor zijn overlijden schreef Jan een ontroerende liefdesbrief aan zijn vrouw. Je leest ‘m hieronder.
Ik schrijf je deze brief, terwijl je ligt te slapen. Ik vind het mooi om naar je te kijken als je slaapt en doe dit al vanaf het moment dat ik de eerste keer wakker werd naast je.
‘Ik weet dat er een dag komt dat ik misschien niet meer weet wie je bent’
Waarom schrijf ik je deze brief? Omdat ik weet dat je het geweldig vindt, om een liefdesbrief van me te krijgen is de reden, maar eigenlijk nog veel belangrijker; ik schrijf je deze brief omdat ik weet dat er een dag komt dat ik misschien niet meer weet wie je bent, als je wakker wordt…
Er komt namelijk een tijd, dat mijn gedachten zo chaotisch zullen zijn, dat ik niet meer weet wie en wat je voor me bent en betekent.
Dus mijn lieve schat, gewoon voor het geval de dag komt, dat ik zelf niet meer begrijp wat er allemaal met me gebeurt en aan de hand is.
‘Ik ben enorm trots op de moeder van onze zoon’
De dag dat ik niet meer in staat zal zijn, je te vertellen hoeveel ik van je hou, hoe ik je bewonder om wie en wat je bent, dat ik zo enorm trots ben op de moeder van onze zoon Kas.
Je doorzettingsvermogen als het moeilijk was, je vasthoudendheid om aan mijn zijde te staan. Je vermogen om andere mensen gelukkig te maken en in het bijzonder mij.
Ik schrijf je dit gewoon voor het geval dat ik mij morgen niet meer bewust ben van alles wat je voor me doet.
Dat je briefjes op de deur plakt, zodat ik de garage niet verwar met de slaapkamer. Wanneer jij je een kramp lacht wanneer ik in de zomer de deur uit wil gaan met een muts op mijn hoofd. Wanneer je een gesprek overneemt als ik de zinsopbouw niet meer kan vinden. Wanneer je me een kus op mijn hoofd geeft en ondertussen even de naam fluistert van een van onze vrienden. Wanneer je het geduld kunt opbrengen als ik een woedeaanval krijg en jij de enige bent die mij weer rustig krijgt.
Daarvoor en voor al die vele andere dingen wil ik je bedanken. Gewoon voor het geval dat ik jouw of mijn naam morgen niet meer weet.
Gewoon in het geval dat ik je misschien morgen niet meer kan bedanken.
Gewoon in het geval, mijn allerliefste Ireen, dat ik je niet nog een laatste keer kan zeggen dat ik van je hou.
Voor altijd jouw Dito
