Vareen werd wees op haar 20e: ‘Ik kreeg het gevoel dat ik er niet helemaal bij hoorde’

1 januari 2022 · Leestijd 5 min

· · ·

Vareen’s moeder Monika overlijdt na een busongeluk op vakantie in India. Vareen (toen 20) blijft alleen achter, want ze is enig kind en haar vader kent ze niet. Hoe ga je dan verder?

Vareen vertelt in 2019 over het plotselinge verlies van haar moeder in Ik mis je: ‘Het voelde alsof ze me in de steek liet, terwijl mijn moeder mij nooit in de steek zou laten’. De rouw om moeder Monika is in de jaren na dat gesprek met Vareen (nu 23) meegegroeid. ‘Een eerste baan, een eerste appartementje, dat zijn dingen die ik heel graag wil delen met mijn moeder. Maar dat kan niet. Misschien ga ik ooit trouwen, krijg ik een vriendje of kinderen. Dat doet toch pijn.’

1997 Vareen (1) — Monika en Vareen (1997).

Bijzondere dagen zijn nu lastiger. ‘In februari is mijn moeder jarig. Drie jaar na haar overlijden denkt niet iedereen meer aan die dag, en ik natuurlijk wel. Ik mis de onvoorwaardelijke liefde van mijn moeder. Dat ik haar zomaar kan bellen als er iets is of als ik mij verdrietig voel.’

'Ik zei tegen mijn mentor: 'Ik wou dat ik zwanger was of een burn-out had''

Opleiding

Na het overlijden van haar moeder begint Vareen aan haar opleiding aan de filmacademie. ‘Ik zei vaak tegen mijn mentor: “Ik wou dat ik zwanger was of een burn-out had.” Als je zwanger raakt dan zijn daar protocollen voor op school. Dan krijg je bijvoorbeeld vrijstellingen voor bepaalde vakken en wordt er met je meegedacht. Voor studenten die rouwen bestaat dat niet’.

Vareen zoekt de aansluiting, die ze op school niet vindt, bij verschillende rouwgroepen. Toch is haar situatie uniek. ‘Anderen hadden bijvoorbeeld nog een vader of moeder, een broertje of zusje. Maar ik sta er echt helemaal alleen voor.’

Unieke situatie

Ze heeft haar vader nooit ontmoet. ‘Mijn moeder werkte in Zimbabwe toen ze zwanger werd van mij. Ze reisde terug naar Nederland om te bevallen. Mijn vader kwam nooit.’ Waarom niet? Dat blijft onduidelijk voor Vareen.

'Niet iedereen kan zich verplaatsen in mijn situatie'

Over de uniekheid van haar situatie praat Vareen ook met een psycholoog. ‘Ik heb geleerd dat ik me soms neer moet leggen bij de situatie, en dat ik mensen niet kan veranderen. Niet iedereen kan zich verplaatsen in mijn situatie.’

Erfenis & belastingzaken

Dat zij een ander leven heeft dan andere twintigers vindt Vareen soms lastig. ‘Een eigen huis, gesprekken over hypotheken, het regelen van monteurs als er iets kapot is… Dat zijn eigenlijk dingen waar ik me op mijn twintigste niet mee bezig wil houden. Ik kan het er niet echt over hebben met mijn vriendinnen, omdat zij daar ook geen verstand van hebben.’

'Er is geen kind van twintig dat zoveel verstand heeft van belastingzaken'

Op een belastingaangifte hoeven Vareens leeftijdsgenoten bijvoorbeeld vaak niet zoveel in te vullen. ‘Voor mij is dat anders, want ik heb een erfenis. Er is geen kind van twintig dat zoveel verstand heeft van belastingzaken. Dus schakel ik een belastingadviseur in’. Omdat Vareen deze erfenis heeft komt ze niet in aanmerking voor studentenkamers of studio’s voor jongeren. ‘Dat vond ik heel stom. Ik had al het gevoel dat ik er niet helemaal bij hoorde, en dat werd versterkt.’

Op eigen benen

Ondanks dat ze dit lastig vindt, heeft Vareen alles op een rijtje. De moeder van Vareen had de administratie ook netjes achtergelaten, vertelt Vareen in Ik mis je. ‘Ze had alles al voor mij klaarliggen, alsof ze het had voorbereid. Ze heeft zoveel voor mij gedaan in haar leven. Ik wil dat ook terugdoen voor haar, en laten zien dat ik verder kan met alles wat ze mij heeft geleerd.’

Daarom merkt Vareen dat ze de dood van haar moeder wel aankan. ‘Toen ik twee maanden was, nam ze me al mee op reis. Op de leeftijd dat andere kinderen leren lezen en schrijven, kon ik al een ei bakken. We waren met zijn tweetjes, maar waren ook heel onafhankelijk van elkaar.’ Vareen leert dus goed om op eigen benen te staan.

Die zelfstandige houding helpt haar nog steeds. ‘Ik woon nu in een appartementje met een vriendin. Zij vraagt mij bijvoorbeeld altijd of ik de lamp wil verwisselen. Als de er geen water is of de stoppen zijn doorgeslagen, dan raakt zij een beetje in paniek. Ik weet vaak wel wat ik moet doen, of ik ga het onderzoeken. Dat zijn dingen die ik geleerd heb van mijn moeder.’

'Ik hoop echt dat het voor een volgende generatie beter geregeld is'

Documentaire

Ondertussen is Vareen bijna afgestudeerd en werkt ze fulltime voor het reclamebureau OpenNow als producer. Daarnaast werkt ze aan haar eigen documentaire, waarmee ze in beeld wil brengen wat het met een meisje van twintig doet om alleen te zijn. 'De documentaire is een zoektocht naar mezelf, mijn moeder, mijn vader én hoe nu verder. Want waar ik nu het meest tegenaan loop is dat mensen niet weten hoe het écht is: die pijn van het alleen zijn.’

Vareen hoopt verschil te maken door het vertellen van haar verhaal in de documentaire. ‘Als ik mag dromen zou ik het mooi vinden als er uiteindelijk een wetsvoorstel komt naar aanleiding van mijn documentaire. Het zou fijn zijn als jongeren die hun beide ouders verliezen in ieder geval tot hun 25e of 26e (financiële) hulp krijgen. Ik hoop echt dat het voor een volgende generatie die in een soortgelijke situatie zit, beter geregeld is.’

Lisanne (32): ‘Ik ga niet accepteren dat mijn moeder dood is. Ik verdraag het’