Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Amber schrijft haar moeder een brief: ‘Je was mijn voorbeeld’

6 november 2020 · Leestijd 4 min

De moeder van Amber krijgt in 2015 de diagnose ALS. Samen met haar vader en tweelingzus zorgt Amber thuis voor haar. Het is een intensieve, maar ook mooie periode, waarin Amber nog veel tijd met haar moeder kan doorbrengen. Na het overlijden van haar moeder (in 2017) schrijft Amber haar een liefdevolle brief. ‘Je was mijn voorbeeld en spiegelbeeld. Nu moet ik alles zelf uitvinden en dat is lastig.’

He mam,

Wat gaat de tijd toch snel, het is inmiddels al drie jaar geleden dat ik je voor het laatst kon knuffelen, ruiken, met je kon lachen en je kon troosten.

Ik mis je echt verschrikkelijk, ik denk dat we het beide onderschat hebben. Op de laatste dag zei je dat ik het ook zonder jou kon. Dagelijks vraag ik me nog af of ik het echt wel zonder jou kan. Jij was precies wie ik wilde worden, we leken ontzettend veel op elkaar. Jij wist wat mijn valkuilen waren en ik die van jou. Je was mijn voorbeeld en spiegelbeeld. Nu moet ik alles zelf uitvinden en dat is lastig.

Missen

Ik mis het samen tuinieren, boodschappen doen, lachen, lang knuffelen, samen koken en samen eten. Ik mis iemand die ziet hoe het met me gaat zonder het te vragen, ik mis zelfs onze ruzies.

Je ziekte was slopend en mensonterend, zoals wij als gezin zeiden: ‘gevangen in je eigen lichaam’. Je brein deed het perfect, maar je lichaam liet je steeds meer in de steek. Als gezin kozen we ervoor koste wat het kost je thuis bij ons te houden. We wilden niet dat je opgenomen zou worden in een verpleeghuis, want wat had een vrouw van 47 daar te zoeken?

‘Ik beloofde dat ik altijd voor je zou blijven zorgen’

Toen ik een jaar of 16 was, beloofde ik dat ik altijd voor je zou blijven zorgen als je oud was. Hoewel het jaren het eerder was dan we wilden, was het fijn.

Liefde

Het was loodzwaar, maar tegelijkertijd had ik het niet willen missen. De mantelzorg voor jou leverde ons als gezin ook meer tijd met jou op. Je haren wassen, douchen, eten geven, aankleden, hulp met je katheter, naar de wc brengen, ’s nachts draaien in bed en zoveel meer: we deden het met liefde voor jou. Ik weet hoe lastig je het af en toe ook vond dat ons dit moest overkomen. Maar ik ben trots op jou, papa en Meintje dat we dit zo hebben gedaan.

Door de week kwam ’s ochtends de thuiszorg en huishoudelijke hulp, de rest hebben we echt met z’n vieren gedaan. We hadden ervoor kunnen kiezen meer thuiszorg te nemen, maar we wilden als gezin ook alleen met elkaar zijn. Zonder thuiszorg, huishoudelijke hulp, fysiotherapeut, ergotherapeut,  maatschappelijke werker, logopedie en de huisarts.  Tegelijkertijd zijn we al deze instanties heel erg dankbaar, net als onze kennissen, vrienden en familie.  Zonder hen hadden we het niet vol kunnen houden. 

Intens

Mam, je vroeg me of ze je niet in slaap konden brengen totdat genezing mogelijk was. Sorry mam, helaas komt genezing voor jou te laat. De laatste dagen met jou waren zo warm en intens. Zonder dat je echt je armen om me heen kon slaan, voelde het eventjes weer als de heerlijke knuffels van vroeger. Maar helaas is de realiteit keihard en moeten we je al veel te lang missen.

Ik zou je zo graag even willen bellen, mam. Om te weten of er meer is na de dood en hoe het dan met je gaat, ik wil je bellen en whatsappen om advies te vragen, maar ook om je stem eventjes te kunnen horen.

Lieve mooie, sterke mama, ik mis je.

Kus en duizend knuffels van mij

Amber is te zien in de mantelzorgspecial van Ik mis je 

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--