Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Podcast: Muziek voor achterblijvers

1 december 2020 · Leestijd 3 min

Muziek kan een lichtpuntje zijn als het heel donker is. Soms verwoordt een artiest exact jouw gevoel. In de podcastaflevering ‘Muziek voor achterblijvers’ van Holy Hits bespreken presentator Martine ten Klooster, producer Bert Bos (bekend van Trinity) en zanger Matthijn Buwalda liedjes die gemaakt zijn in tijden van rouw.

Uitgestelde rouw

Het ingetogen en rauwe liedje ‘You never leave my heart’ gaat over het gemis van het overleden broertje van zanger Drew Holcomb. De zanger verloor zijn jongere broertje toen hij zelf nog heel jong was. Ondanks dat het verlies al langer geleden is, is het gemis er niet minder om. Holcomb zingt dan ook treffend:

‘Het is altijd een zegen om eraan herinnerd te worden dat je weg bent.
Je bent een waarheid en een fictie, een visie en een lied.’

Deze tekst raakt de juiste snaar voor mensen die leven met verdriet over een overleden dierbare, ook al is het inmiddels lang geleden. De titel van het lied ‘You never leave my heart,’ oftewel: ‘Jij zult nooit uit mijn hart verdwijnen’ zegt eigenlijk al genoeg: de dood kan lang geleden zijn, maar het gemis en de herinneringen blijven.

Podcastmaker Martine zegt over dit nummer: ‘Het bijzondere van dit liedje is dat Drew Holcomb nooit eerder een liedje schreef dat zo direct gericht is aan zijn jongere broer. Het heeft lang geduurd dat hij er klaar voor was om dit te kunnen zingen.’

Volwassen worden

Een rouwproces heeft verschillende fases. Zangeres Amy Grant zingt in het nummer ‘Shovel in my hand’ bijvoorbeeld over de dood van een goede vriend van haar zoon, die omkwam bij een auto-ongeluk. Door deze gebeurtenis ziet ze haar zoon opeens veranderen in een volwassen man, die bij het graf staat.

‘Ik keek naar mijn zoon – schop in de hand
Ga van een vogelvrije jongen naar een volwassen man
Het koele donkere vuil op de kist komt terecht
Negentien jaar oud en hij begraaft een vriend
Oh, tot ziens twee jongens, hallo één man’

‘Dit liedje gaat niet eens zozeer over de dood, maar meer om het proces dat zich daar omheen afspeelt. Rouwen gaat in zo veel fases, voor iedereen in een ander tempo. Dit is zo’n liedje dat uit zo’n ander perspectief is geschreven, maar herkenbaar kan zijn voor veel mensen die zijn veranderd door ingrijpend verlies’, vertelt Martine.

Tears In Heaven

Dan bespreken de podcastmakers het alombekende nummer van Eric Clapton, ‘Tears In Heaven.’ Eric Clapton schreef en zong het nummer aan zichzelf, omdat hij de dood van zijn zoon niet kon verwerken. Het vierjarige zoontje van Clapton viel tijdens het spelen uit een wolkenkrabber, 53 verdiepingen naar beneden. Een traumatische gebeurtenis. Clapton zegt over dit nummer: ‘Ik moest het zingen om mezelf niet gek te laten worden van verdriet.’

‘Eric Clapton schreef ‘Tears In Heaven’ om niet gek te worden van verdriet’

Zanger Matthijn zegt hierover: ‘Het heeft heel lang geduurd voordat Eric Clapton dit nummer voor publiek kon spelen. Pas toen hij het verlies had omarmd, kon hij het lied naar buiten brengen.’

In de podcastaflevering hoor je nog veel meer liedjes die gemaakt zijn in tijden van rouw en die je misschien verder helpen als je iemand bent verloren. Je kunt de hele podcast hier terugluisteren, of via Spotify:

De weergave van Spotify vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Misschien ook wat voor jou

Ontvang bemoedigende artikelen en verhalen in je mailbox

We sturen je elke week een selectie van indrukwekkende verhalen en inspirerende artikelen.

E-mailadres

Lees onze privacyverklaring.

--:--