Gedicht bij eenzame uitvaart: ‘Elk mens is de moeite waard om over na te denken’
Voor eenzame uitvaarten zijn er dichters die speciaal een gedicht schrijven en voordragen. ‘Omdat elk mens de moeite waard is om over na te denken en het verdient met speciaal voor hem of haar gekozen woorden begraven te worden.’
Vorig jaar werd een kleine baby dood gevonden in een plantenbak op de Kop van Zuid in Rotterdam. De moeder bleef spoorloos. Stadsdichter Derek Otte schreef voor het jongetje het ontroerende gedicht ‘Kerel’ en droeg het bij de begrafenis voor. De toehoorders waren alleen jeugdwethouder Hugo de Jonge, enkele rechercheurs van de politie en de vrouw die de baby ontdekte.
Zonder familie
Net als bij dit jongetje vinden er elk jaar in Nederland naar schatting dertig eenzame uitvaarten plaats. Zonder familie, vrienden of bekenden. In Rotterdam gaat het volgens Stichting De Eenzame Uitvaart om zo’n 7 à 8 eenzame uitvaarten per jaar, in Amsterdam om ongeveer 15. Als er niemand wordt gevonden, verzorgt de gemeente vaak in samenwerking met deze stichting de begrafenis of crematie.
Ieder mens is het waard
Bij zo’n eenzame uitvaart is meestal een dichter die speciaal een gedicht schrijft en dit voordraagt, om de degene die is overleden in ieder geval een waardig en respectvol afscheid te geven. Zoals Stichting De Eenzame Uitvaart het verwoordt: ‘Dit vanuit de gedachte dat ieder mens de moeite waard is om over na te denken en het verdient om met speciaal voor hem of haar gekozen woorden begraven te worden.’
Enorm toegewijd
De dichters zijn daarin enorm toegewijd. Dat merkte een kunstenaarsduo dat de dichters interviewde: ‘Ze zeggen allemaal: ‘zodra we het bericht van een dode binnenkrijgen, leggen we alles aan de kant. Met het beetje informatie dat ze vaak hebben, gaan ze meteen aan de slag.’ Zoals dichter F. Starik, die informatie van de zus – die niet naar de begrafenis kwam- van de overledene gebruikte om een gedicht te schrijven: Na de begrafenis hoorde ik van een ander familielid dat dit verhaal helemaal niet klopte. Maar eigenlijk vond ik dat helemaal niet erg. Ik vond het mooi dat deze man met zijn versie van de werkelijkheid is begraven.”
Ook het gedicht van Derek Otte voor het jongetje uit de plantenbak laat zien hoe waardevol elk mens is en hoe belangrijk het is daar speciaal woorden voor te vinden. Hieronder het volledige gedicht.
Gedicht Kerel, van Derek Otte
Zonder bouwen gebroken
Soms is ons bestaan waanzin
Wanneer de tijd van komen
Meteen de tijd van gaan is
Meer vragen dan dagen
Geen antwoord te pakken
Je wiegje de aarde
’t Zou niet mogen passen
Je had moeten gaan kruipen
Spelen, lachen en praten
Nieuwsgierigheid gebruiken
Voetstappen achterlaten
Dat je nu slapen kunt
Niet te lijden meer hoeft
is de enige rust
Het is droefenis troef
En je kunt ons niet verstaan
Terwijl je voor altijd leeft
Want je bent niet echt gegaan
Als je niet echt bent geweest
Dus staan we hier, kerel
Zo samen om je heen
Want weet je, Rotterdammers…
Laten elkaar nooit alleen.
