Rouwvragen aan Manu Keirse | 'Hoe help ik een vastgelopen rouwproces op gang?'
In deze rubriek stellen 'Ik mis je'-volgers hun persoonlijke vragen rondom rouw aan Manu Keirse, klinisch psycholoog en emeritus hoogleraar verliesverwerking. Bianca verloor haar baby met 28 weken zwangerschap en loopt nu vast in haar rouwproces.
Beste Manu,
Mijn man en ik hebben zes jaar geprobeerd om zwanger te raken, middels diverse behandelingen. Pas bij de laatste behandeling werden wij gezegend met een zwangerschap, maar helaas is ons zoontje na 28 weken overleden.
Een nieuwe zwangerschap is ons helaas niet meer gegund. Nu merk ik dat ik vastgelopen ben in mijn rouwproces. Het verdriet voelt te groot. Hoe kan ik het rouwproces weer op gang helpen?
Groeten,
Bianca
Het antwoord van Manu Keirse
Beste Bianca,
Wanneer je na 6 jaar proberen eindelijk zwanger wordt, dankzij de medische technologie, om dan uiteindelijk je kind na 28 weken te verliezen, is het verdriet inderdaad heel intens en groot.
'Het gaat om een opstapeling van verliezen'
Het gaat om een opstapeling van verliezen: niet spontaan zwanger kunnen worden op het moment dat jullie er in je relatie aan toe waren; fertiliteitsbehandelingen waarbij je de controle over je leven, je lichaam en je seksualiteit voor een deel moet afgeven aan de medische wereld (wat een zegen is als dat tot een positief resultaat leidt); je kind moeten afgeven na 28 weken; en uiteindelijk moeten leven met het vooruitzicht altijd kinderloos te blijven.
Eindeloos geduld
Zonder de warmte, de steun en het eindeloos geduld van veel lieve mensen om je heen is dat moeilijk. Maar mensen weten meestal niet hoe ze je kunnen ondersteunen. Het gaat om onzichtbaar verlies dat niemand ziet. En als mensen het wel al zien, omdat ze behoren tot jullie naaste familie- of vriendenkring, ze hebben niet geleerd hoe tot steun te zijn bij zoveel verdriet.
Emotionele tsunami
Misschien kan je enkele mensen vragen om even het hoofdstuk ‘Zwanger worden en verliezen’ te lezen in mijn boek ‘Helpen bij verlies en verdriet’ en daarna de hoofdstukken 2 tot 7. Daarin kunnen ze iets meer vertrouwd raken met de emotionele tsunami waar jullie doorheen gaan.
En ik zou hopen dat er enkele mensen zijn in jullie omgeving die dan de warmte en het geduld hebben om jullie nabij te zijn op de moeilijke momenten die op jullie pad komen te liggen. Enkel in een omgeving waar kennis en begrip leeft voor waar jullie door moeten, kan je het rouwgebeuren weer toelaten en proberen door de pijn en het verdriet heen weer te investeren in het leven.
Met hartelijke groet,
Manu Keirse
Boek: Helpen bij verlies en verdriet
"Denken aan zwanger worden roept meestal vreugde en verwachting op," begint Manu in hoofdstuk 17: Zwanger worden en verliezen. "Titels als 'Negen maanden blij' of 'In blijde verwachting' liggen voor de hand (...) Wat veel minder aandacht krijgt, is het verdriet als je ongewenst kinderloos blijft, als je een prille zwangerschap verliest of als fertiliteitsbehandelingen niet het verwachte succes kennen."
Lees ook over:
Rouwvragen aan Manu Keirse | 'Toen mijn dochters baby overleed, raakten we van elkaar verwijderd'
Lees ook over:
Stilgeboren: Anja verliest haar zoon na 39 weken zwangerschap
Geschreven door
Manu Keirse
